Το βράδυ της Παρασκευής, στους σχεδόν χριστουγεννιάτικους δρόμους της Αθήνας, βρεθήκαμε να περπατάμε στο κέντρο. Αυτή την φορά σκοπό δεν είχαμε να ...εισβάλλουμε σε κάποιον χώρο, όπου η νεοταξική αριστερά έφτυνε στα κόκαλα των προγόνων μας. Αυτή την φορά, θέλαμε να δώσουμε ένα ξεκάθαρο μήνυμα σε όλους αυτούς, που ήρεμοι μέσα στην καθημερινότητά τους, θεωρούν ότι τα πάντα περιστρέφονται γύρω από αυτούς και τις ζωούλες τους, που είναι το κέντρο του κόσμου. Αφορμή γι αυτό μας έδωσε η διοργάνωση από μια ομάδα ζωόφιλων, της ημέρας κατά της γούνας.
Ας το σκεφτούμε λίγο καλά. Εκατομμύρια ζώα κάθε χρόνο, πέφτουν θύματα φρικτών βασανιστηρίων, γδέρνονται ζωντανά, για να μπορέσει κάποια ...κυράτσα, να κάνει επίδειξη των οικονομικών δυνατοτήτων του συζύγου. Να παρελάσει φορώντας ως αιματηρό τρόπαιο την γούνα κάποιου ζωντανού, που έμελλε να γίνει θυσία στον βωμό της δικής της διεστραμμένης κριτικής. Μπορεί σε κάποιους να φαίνεται αστείο ότι σήμερα, στο κέντρο της κανιβαλιστικής μας κοινωνίας υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι, οι οποίοι διαμαρτύρονται για την σφαγή ζώων. Όταν κάθε ημέρα που περνά θύματα σφαγών γίνονται τόσοι άνθρωποι, ίσως κάποιοι πιστεύουν ότι η σφαγή εκατομμυρίων ζώων, είναι μία λεπτομέρεια. Για εμάς όμως, μετράνε και οι λεπτομέρειες!
Η μαζική θανάτωση και κακοποίηση τόσων ζώων, είναι ένα ακόμη αποτέλεσμα του α-φύσικου τρόπου ζωής του καπιταλισμού. Γιατί πρόκειται ξεκάθαρα περί διασκέδασης – αισθητικής άποψης καθώς δεν ικανοποιεί καμία βασική ανάγκη του ανθρώπου. Ελεγε κάποιος σπουδαίος άντρας, ότι “αισθητική είναι η εσωτερική ηθική μας”. Και η δικιά τους ηθική είναι γεμάτη αίμα!
Στο κέντρο της Αθήνας βρεθήκαμε, για να αποδείξουμε ότι αρκεί η αποφασιστικότητα και το ...θράσος, όπως κάποιοι το θέτουν, για να ανατρέψουμε αυτά που κάποιοι θεωρούν δεδομένα για εμάς και το Κίνημά μας. Βρεθήκαμε στο κέντρο της Αθήνας για να τους πούμε, ότι ήλθαμε για να μείνουμε! Βρεθήκαμε με τους υπόλοιπους συγκεντρωμένους, στην γωνία Ακαδημίας και Αμερικής, όταν διαμαρτύρονταν έξω από ένα μαγαζί που πουλά γούνες. Αντίθετα με όσα κάποιοι λένε, δεν υπήρχε καμία διαμαρτυρία από κανέναν, ίσα ίσα πολλοί και πολλές μας προσέγγισαν, ζητώντας να μάθουν περισσότερα για εμάς. Συνεχίσαμε μαζί τους στην Ακαδημίας, γυρίσαμε πίσω και κατεβήκαμε τον πεζόδρομο της Βουκουρεστίου φωνάζοντας συνθήματα, τα οποία υιοθέτησαν όλοι σχεδόν οι παριστάμενοι και τα φώναξαν μαζί μας. Συνεχίσαμε να κινούμαστε, περνώντας την Πανεπιστημίου και σταματώντας για αρκετή ώρα μπροστά στο Attica, όπου και αποκλείσαμε για τρία συμβολικά λεπτά, την είσοδο του πολυκαταστήματος. Συνεχίσαμε κάνοντας ένα μικρό κύκλο και μπήκαμε στην στοά πίσω από το Attica, περνώντας ανάμεσα από τα καφέ, όπου απορημένοι οι ...μόλις ψωνίσαντες αστοί, απολάμβαναν σοκολάτες βιενουά και λοιπά ροφήματα, που στον λαιμό να τους κάτσουν. Από εκεί περάσαμε και την Σταδίου, βρεθήκαμε στο Σύνταγμα και συνεχίσαμε στην Ερμού, σταματώντας συνέχεια και φωνάζωντας έξω από μαγαζιά που πουλούσαν γούνες. Λίγο πιο κάτω, στην Καπνικαρέα, διαχωριστήκαμε και σιγά σιγά διαλυθήκαμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου